Longkankerpatiënten, is MRD -testen nodig?

MRD (minimale restziekte), of minimale resterende ziekte, is een klein aantal kankercellen (kankercellen die niet reageren of resistent zijn tegen behandeling) die na de behandeling van kanker in het lichaam blijven.
MRD kan worden gebruikt als een biomarker, met een positief resultaat, wat betekent dat resterende laesies nog steeds kunnen worden gedetecteerd na behandeling van kanker (kankercellen worden gevonden, en resterende kankercellen kunnen actief worden en beginnen te vermenigvuldigen na behandeling van kanker, wat leidt tot een herhaling van de ziekte), terwijl een negatief resultaat betekent dat resterende laesies niet worden gedetecteerd na behandeling van kanker (geen kankercellen);
Het is bekend dat MRD-testen een belangrijke rol speelt bij het identificeren van niet-kleincellige longkanker (NSCLC) patiënten in een vroeg stadium met een hoog risico op recidief en bij het leiden van adjuvante therapie na radicale chirurgie.
Scenario's waarin MRD kan worden toegepast:

Voor operabele vroege fase longkanker

1. Na radicale resectie van niet-kleincellige longkankerpatiënten in een vroeg stadium suggereert MRD-positiviteit een hoog risico op recidief en vereist een nauw vervolgbeheer. MRD-monitoring wordt elke 3-6 maanden aanbevolen;
2. Het wordt aanbevolen om perioperatieve klinische onderzoeken uit operabele niet-kleincellige longkanker uit MRD uit te voeren en zoveel mogelijk perioperatieve precisiebehandelingsopties te bieden;
3. Aanraden om de rol van MRD te onderzoeken bij beide soorten patiënten, het bestuurspositieve bestuurdersgenen en het bestuurdersgen negatief, afzonderlijk.

Voor lokaal geavanceerde niet-kleincellige longkanker

1. MRD-testen worden aanbevolen voor patiënten in volledige remissie na radicale chemoradiotherapie voor lokaal geavanceerde niet-kleincellige longkanker, wat kan helpen de prognose te bepalen en verdere behandelingsstrategieën te formuleren;
2. Klinische onderzoeken van op MRD gebaseerde consolidatietherapie na chemoradiotherapie worden aanbevolen om zoveel mogelijk nauwkeurige consolidatietherapie-opties te bieden.
Voor geavanceerde niet-klein cellongkanker
1. Er is een gebrek aan relevante studies over MRD bij gevorderde niet-kleincellige longkanker;
2. Het wordt aanbevolen dat MRD wordt gedetecteerd bij patiënten in volledige remissie na systemische therapie voor gevorderde niet-kleincellige longkanker, die kunnen helpen de prognose te beoordelen en verdere therapeutische strategieën te formuleren;
3. Het wordt aanbevolen om onderzoek uit te voeren naar MRD-gebaseerde behandelingsstrategieën bij patiënten met volledige remissie om de duur van volledige remissie zoveel mogelijk te verlengen, zodat patiënten hun voordelen kunnen maximaliseren.

Het is te zien dat vanwege het ontbreken van relevante studies naar MRD-detectie bij gevorderde niet-kleincellige longkanker, de toepassing van MRD-detectie bij de behandeling van geavanceerde niet-kleincellige longkankerpatiënten niet duidelijk is geïndiceerd.
In de afgelopen jaren hebben de vooruitgang in gerichte en immunotherapie een revolutie teweeggebracht in de behandelingsvooruitzichten voor patiënten met geavanceerde NSCLC.
Opkomend bewijs suggereert dat sommige patiënten overleving op lange termijn bereiken en zelfs worden verwacht dat ze volledige remissie bereiken door beeldvorming. Daarom, in het uitgangspunt dat sommige groepen patiënten met gevorderde NSCLC geleidelijk het doel van langdurige overleving hebben gerealiseerd, is monitoring van ziektenherhaling een belangrijk klinisch probleem geworden en of MRD-testen ook een belangrijke rol kunnen spelen om te worden onderzocht in een verdere klinische onderzoeken.