Longkankerpatiënten, is MRD-testen nodig?

MRD (Minimal Residual Disease), of Minimal Residual Disease, is een klein aantal kankercellen (kankercellen die niet reageren of resistent zijn tegen behandeling) die in het lichaam achterblijven na de behandeling van kanker.
MRD kan worden gebruikt als biomarker, met een positief resultaat, wat betekent dat resterende laesies nog steeds kunnen worden opgespoord na kankerbehandeling (kankercellen worden gevonden en resterende kankercellen kunnen actief worden en beginnen te vermenigvuldigen na kankerbehandeling, wat leidt tot een herhaling van de ziekte), terwijl een negatief resultaat betekent dat er geen restlaesies worden ontdekt na kankerbehandeling (er worden geen kankercellen gevonden);
Het is bekend dat MRD-testen een belangrijke rol spelen bij het identificeren van patiënten met niet-kleincellige longkanker (NSCLC) in een vroeg stadium met een hoog risico op recidief en bij het begeleiden van adjuvante therapie na radicale chirurgie.
Scenario's waarin MRD kan worden toegepast:

Voor operabele longkanker in een vroeg stadium

1. Na radicale resectie van patiënten met niet-kleincellige longkanker in een vroeg stadium suggereert MRD-positiviteit een hoog risico op recidief en vereist nauwgezet follow-upbeheer.MRD-monitoring wordt elke 3-6 maanden aanbevolen;
2. Aanbevolen wordt om perioperatieve klinische trials uit te voeren naar operabele niet-kleincellige longkanker op basis van MRD, en zoveel mogelijk perioperatieve precisiebehandelingsopties aan te bieden;
3. Beveel aan om de rol van MRD bij beide soorten patiënten, driver-gen-positief en driver-gen-negatief, apart te onderzoeken.

Voor lokaal gevorderde niet-kleincellige longkanker

1.MRD-testen worden aanbevolen voor patiënten in volledige remissie na radicale chemoradiotherapie voor lokaal gevorderde niet-kleincellige longkanker, wat kan helpen bij het bepalen van de prognose en het formuleren van verdere behandelstrategieën;
2. Klinische studies van MRD-gebaseerde consolidatietherapie na chemoradiotherapie worden aanbevolen om zoveel mogelijk nauwkeurige consolidatietherapie-opties te bieden.
Voor gevorderde niet-kleincellige longkanker
1. Er is een gebrek aan relevante studies over MRD bij gevorderde niet-kleincellige longkanker;
2. Het wordt aanbevolen om MRD op te sporen bij patiënten in volledige remissie na systemische therapie voor gevorderde niet-kleincellige longkanker, wat kan helpen bij het beoordelen van de prognose en het formuleren van verdere therapeutische strategieën;
3. Het wordt aanbevolen om onderzoek te doen naar op MRD gebaseerde behandelstrategieën bij patiënten in volledige remissie om de duur van volledige remissie zoveel mogelijk te verlengen zodat patiënten er maximaal van kunnen profiteren.

Gezien het ontbreken van relevante studies over MRD-detectie bij gevorderde niet-kleincellige longkanker, is de toepassing van MRD-detectie bij de behandeling van gevorderde niet-kleincellige longkankerpatiënten niet duidelijk geïndiceerd.
In de afgelopen jaren hebben vorderingen op het gebied van gerichte therapie en immunotherapie een revolutie teweeggebracht in de behandelingsvooruitzichten voor patiënten met gevorderde NSCLC.
Opkomend bewijs suggereert dat sommige patiënten op lange termijn overleven en naar verwachting zelfs volledige remissie zullen bereiken door middel van beeldvorming.Daarom, in de veronderstelling dat sommige groepen patiënten met gevorderde NSCLC geleidelijk het doel van overleving op de lange termijn hebben gerealiseerd, is het monitoren van ziekteherhaling een belangrijk klinisch probleem geworden, en of MRD-testen hierin ook een belangrijke rol kunnen spelen, verdient het om te worden onderzocht. in verdere klinische onderzoeken.