Longkankerpatiënten: is MRD-testen noodzakelijk?

MRD (Minimal Residual Disease), of Minimal Residual Disease, is een klein aantal kankercellen (kankercellen die niet reageren of resistent zijn tegen behandeling) die na de kankerbehandeling in het lichaam achterblijven.
MRD kan worden gebruikt als biomarker, met een positief resultaat, wat betekent dat resterende laesies nog steeds kunnen worden gedetecteerd na de behandeling van kanker (er worden kankercellen gevonden en resterende kankercellen kunnen actief worden en zich beginnen te vermenigvuldigen na de behandeling van kanker, wat leidt tot een herhaling van de kanker). ziekte), terwijl een negatief resultaat betekent dat resterende laesies niet worden gedetecteerd na kankerbehandeling (er worden geen kankercellen gevonden);
Het is bekend dat MRD-testen een belangrijke rol spelen bij het identificeren van patiënten met niet-kleincellige longkanker (NSCLC) in een vroeg stadium met een hoog risico op recidief en bij het begeleiden van adjuvante therapie na radicale chirurgie.
Scenario's waarin MRD kan worden toegepast:

Voor operabele longkanker in een vroeg stadium

1. Na radicale resectie van patiënten met niet-kleincellige longkanker in een vroeg stadium suggereert MRD-positiviteit een hoog risico op recidief en vereist nauwgezette follow-upbehandeling. MRD-monitoring wordt elke 3-6 maanden aanbevolen;
2. Het wordt aanbevolen om perioperatieve klinische onderzoeken uit te voeren naar operabele niet-kleincellige longkanker op basis van MRD, en om zoveel mogelijk perioperatieve precisiebehandelingsopties aan te bieden;
3. Beveel aan om de rol van MRD bij beide typen patiënten, driver-gen-positief en driver-gen-negatief, afzonderlijk te onderzoeken.

Voor lokaal gevorderde niet-kleincellige longkanker

1.MRD-testen worden aanbevolen voor patiënten in volledige remissie na radicale chemoradiotherapie voor lokaal gevorderde niet-kleincellige longkanker, wat kan helpen de prognose te bepalen en verdere behandelstrategieën te formuleren;
2. Klinische onderzoeken naar op MRD gebaseerde consolidatietherapie na chemoradiotherapie worden aanbevolen om zoveel mogelijk nauwkeurige opties voor consolidatietherapie te bieden.
Voor gevorderde niet-kleincellige longkanker
1. Er is een gebrek aan relevante onderzoeken naar MRD bij gevorderde niet-kleincellige longkanker;
2. Het wordt aanbevolen om MRD te detecteren bij patiënten in volledige remissie na systemische therapie voor gevorderde niet-kleincellige longkanker, wat kan helpen de prognose te beoordelen en verdere therapeutische strategieën te formuleren;
3. Het wordt aanbevolen om onderzoek uit te voeren naar op MRD gebaseerde behandelstrategieën bij patiënten in volledige remissie om de duur van volledige remissie zoveel mogelijk te verlengen, zodat patiënten hun voordelen kunnen maximaliseren.

Het is duidelijk dat vanwege het gebrek aan relevante onderzoeken naar MRD-detectie bij gevorderde niet-kleincellige longkanker, de toepassing van MRD-detectie bij de behandeling van gevorderde niet-kleincellige longkankerpatiënten niet duidelijk is geïndiceerd.
De afgelopen jaren hebben ontwikkelingen op het gebied van doelgerichte en immunotherapie een revolutie teweeggebracht in de behandelingsvooruitzichten voor patiënten met gevorderd NSCLC.
Opkomend bewijs suggereert dat sommige patiënten een overleving op de lange termijn bereiken en naar verwachting zelfs volledige remissie zullen bereiken door middel van beeldvorming. Daarom, vanuit de veronderstelling dat sommige groepen patiënten met gevorderd NSCLC geleidelijk het doel van overleving op de lange termijn hebben gerealiseerd, is het monitoren van ziekteherhalingen een belangrijke klinische kwestie geworden, en of MRD-testen daarin ook een belangrijke rol kunnen spelen, verdient het om te worden onderzocht. in verdere klinische onderzoeken.